بررسی نتایج کشت و آنتی بیوگرام زخم های قرنیه و تناسب ان با نمای کلینیکی و علل اولیه آن در بیمارستان امام رضا (ع) از ابتدای سال 1375-1379

با توجه به اینکه در حال حاضر یکی از علل عمده کوری در جهان زخم قرنیه می باشد و با توجه به اینکه درمان به موقع و صحیح آن می تواند پیشگیری بسیاری از موارد موربیدیتی حاصل از این بیماری باشد بر آن شدیم تا این تحقیق را در جهت بررسی نتایج کشت و آنتی بیوگرام زخمهای قرنیه و تناسب آن با نمای کلینیکی انجام دهیم. روش کار: مطالعه، به صورت توصیفی مقطعی گذشته نگر و با بررسی 200 پرونده بیمار مراجعه کننده به کلینیک چشک پزشکی صورت گرفت که بعد از استخراج داده ها خام 140 بیمار به علت کامل نبودن اطلاعات از مطالعه حذف و 60 بیمار مورد بررسی آماری قرار گرفتند. جهت استخراج مطالب از پرونده های بیماران فرم جمع آوری اطلاعات تنظیم شده و متغیرهی موردنظر از قبیل سن، جنس، فصل بیماری، سابقه بیماری سیستمیک، نتیجه کشت، جواب آنتی بیوگرام و ... مورد بررسی و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: از نظر سنی با افزایش سن، بیماری بیشتر دیده شد و در نس مذکر نسبت به مونث بیشتر دیده شد. از نظر فصلی در فصل بهار بیشترین میزان بیماری رویت شد. قسمت اعظم افراد کارگر و یا کشاورز بودند و از نظر تحصیلات بی سواد تا پنجم ابتدایی سواد داشتند. 40% سابقه بیماری مزمن سیستمیک را داشتند؛ که ‏‎d.m‎‏ بیشتر دیده شد. 35% سابقه بیماری چشمی قبلی را می دادند و 20% سابقه مصرف داروهای چشمی را داشتند. 3/23% از استروئیدهای چشمی استفاده نمودند. نمای کلینیکی بیشتر از نوع باکتریال و بعد ویرال و در نهایت قارچی بود. بعد از کشت قسمت اعظم موارد کراتیت ویرال بوده و در درجه بعد استاف اورئوس و پسودوموناس قرار داشت. در 45% افراد درمان تجربی انجام گرفت. در آنتی بیوگرام در 30% موارد به فلوروکنیولون ها حساسیت دیده شد. و بعد از آن بالاترین حساسیت به آمینوگلیکوزیدها دیده شد. بحث: با توجه به مطالب استخراج شده از پرونده ها و بررسی آماری آنها متوجه می شویم که بین تظاهرات بالینی و نمای کلینیکی زخم قرنیه با نتایج کشت و آنتی بیوگرام حاصل از آن رابطه معنی داری وجود دارد که این مطابق با استانداردهای درمان ذکر شده در متون منبع می باشد. لذا جهت ‏‎management‎‏ بهتر زخمهای قرنیه و گرفتن پاسخ مناسبتر در جواب به درمان تجربی توصیه به بررسی زخمهای قرنیه از نظر کشت و آنتی بیوگرام قبل از شروع درمان تجربی می گردد تا در صورت لزوم (عدم جواب به درمان تجربی) درمان مناسب آنتی بیوتیکی جهت بیمار به عمل آید. نتیجه گیری: با آزمون آماری ‏‎p value,x2‎‏ محاسبه شد که بین تظاهرات بالینی و نمای کلینیکی زخم قرنیه و نتایج کشت و آنتی بیوگرام رابطه معنی دار دیده شد.